بررسی و مقایسۀ قابلیت های وایبر و واتس آپ در آموزش عالی

هدف از پژوهش حاضر بررسی و مقایسۀ قابلیت‌های وایبر و واتس‌آپ در آموزش و یادگیری از دیدگاه دانشجویانِ کاربر بود. روش پژوهش آمیخته و جامعه آماری کلیه دانشجویانِ کاربر وایبر و واتس‌آپ دانشگاه پیام نور شهریار در سال 94-1393 بودند. از این جامعۀ آماری در بخش کیفی 13 نفر و در بخش کمی 143 نفر از دانشجویان با استفاده از روش تصادفی ساده انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات و جهت بررسی سؤالات از مصاحبه نیمه ساختار یافته و آزمون محقق ساخته استفاده شد، براساس مبانی نظری، پیشینه تجربی و مصاحبه با متخصصان مؤلفه‌های تشکیل و مدیرت گروه، چند رسانه ای بودن، جذابیت آموزشی، امنیت و اعتبار و سهولت نصب و اجرا شناسایی و پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر 29 سؤال تهیه شد. یافته‌های پژوهش نشان داد دانشجویان قابلیت تشکیل و مدیریت گروه برنامه وایبر را متوسط، و قابلیت‌های چند رسانه ‌ای بودن و سهولت نصب و اجرا را مطلوب ارزیابی می‌کنند، آن‌ها همچنین وضعیت جذابیت آموزشی و امنیت و اعتبار وایبر را ضعیف می‌دانند. همچنین دانشجویان وضعیت متغیر جذابیت آموزشی واتس‌آپ را ضعیف، ولی وضعیت دیگر متغیرها را مطلوب ارزیابی می‌کنند. همچنین نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد دو برنامه در متغیرهای چند رسانه ‌ای بودن و جذابیت آموزشی با هم تفاوت آماری معناداری ندارند، ولی تفاوت آن‌ها در متغیرهای تشکیل و مدیریت گروه، امنیت و اعتبار و سهولت نصب و اجرا معنادار می‌باشد. پیشنهاد می‌شود با توجه به اهمیت برنامه‌های پیام رسان موبایل در محیط‌های یادگیری نرم افزارهای مناسب با در نظر گرفتن استانداردها و اصول طراحی آموزشی تهیه و به صورت هدفمند در محیط‌های یادگیری مورد استفاده قرار گیرد.